Στη ζωή ενός σύγχρονου ατόμου, μια ανισορροπία μεταξύ ενεργού σωματικής δραστηριότητας και στατικών φορτίων οδηγεί σε μείωση του τόνου των μυών της πλάτης, επομένως, το αυξανόμενο αξονικό φορτίο στους μεσοσπονδύλιους δίσκους και τη συνδεσμική συσκευή της σπονδυλικής στήλης δημιουργεί συνθήκες για τον μικροτραυματισμό τους . Αναπτύσσονται οι λεγόμενες εκφυλιστικές-δυστροφικές διεργασίες του χόνδρινου ιστού των σπονδύλων, των μεσοσπονδύλιων δίσκων και του συνδέσμου - οι γιατροί αποκαλούν όλα αυτά συλλογικά πολυτμηματική οστεοχόνδρωση.
Με την ηλικία, συμβαίνει φυσική γήρανση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, η οποία εντείνεται υπό την επίδραση κραδασμών, σπασμωδικών κινήσεων, άρσης βαρών και πτώσεων. Η ανάπτυξη και έξαρση της οστεοχονδρωσίας διευκολύνεται από διάφορους τραυματισμούς στην πλάτη, σωματική υπερφόρτωση, κακή φυσική κατάσταση, κακή στάση και καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης, πλατυποδία και υπερβολικό βάρος.
Αιτίες οστεοχονδρωσίας
- κληρονομική προδιάθεση;
- μεταβολικές διαταραχές στο σώμα?
- υπέρβαρο, κακή διατροφή (έλλειψη υγρών).
- αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία·
- τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης?
- κακή στάση του σώματος, σκολίωση, πλατυποδία.
- καθιστικός τρόπος ζωής?
- εργασίες που περιλαμβάνουν βαριά ανύψωση.
- υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης ως αποτέλεσμα του περπατήματος με ψηλά τακούνια και της εγκυμοσύνης στις γυναίκες κ. λπ.
Τα κύρια συμπτώματα της κοινής οστεοχονδρωσίας
- συνεχής πόνος στην πλάτη, αίσθημα μουδιάσματος στα άκρα.
- αυξημένος πόνος με ξαφνικές κινήσεις, σωματική δραστηριότητα ή άρση βαρών.
- μειωμένο εύρος κίνησης, μυϊκοί σπασμοί.
Με την αυχενική χόνδρωση, ένα άτομο θα ενοχληθεί από πόνο στα χέρια, τους ώμους και πονοκεφάλους. Είναι πιθανό να αναπτυχθεί το λεγόμενο σύνδρομο της σπονδυλικής αρτηρίας, στο οποίο υπάρχουν παράπονα για θόρυβο στο κεφάλι, ζάλη, «κηλίδες» που αναβοσβήνουν, έγχρωμες κηλίδες μπροστά από τα μάτια σε συνδυασμό με παλμικό πονοκέφαλο.
Με οστεοχόνδρωση της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης: πόνος στο στήθος (όπως ένα "πασσάλωμα" στο στήθος), στην περιοχή της καρδιάς και σε άλλα εσωτερικά όργανα. με οστεοχόνδρωση της οσφυοϊερής σπονδυλικής στήλης: πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης, που ακτινοβολεί στο ιερό οστό, στα πόδια και μερικές φορές στα πυελικά όργανα.
Οστεοχονδρωσία του τραχήλου της μήτρας. Η εντόπιση της οστεοχονδρωσίας στην περιοχή του λαιμού είναι αρκετά συχνή. Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης υποφέρει συχνότερα σε άτομα που κάνουν μονότονη εργασία - σχεδιαστές, προγραμματιστές, γραμματείς, οδοντίατροι κ. λπ. Κατά κανόνα, η ανάπτυξη αυχενικής οστεοχόνδρωσης διευκολύνεται από την οδήγηση και τη μακροχρόνια εργασία στον υπολογιστή. Τα κύρια σημεία και συμπτώματα της αυχενικής οστεοχόνδρωσης περιλαμβάνουν: πονοκέφαλο, ζάλη, πόνο στα χέρια και στο στήθος, οσφυϊκή μοίρα, μούδιασμα της γλώσσας. Με την αυχενική οστεοχόνδρωση, το κεφάλι συχνά πονάει και αισθάνεται ζάλη, η όραση γίνεται σκοτεινή και η αρτηριακή πίεση αυξάνεται. Ένα κανάλι για τη λεγόμενη σπονδυλική αρτηρία διέρχεται από τις εγκάρσιες διεργασίες των αυχενικών σπονδύλων. Κατευθύνεται στην κρανιακή κοιλότητα και θρέφει τον εγκέφαλο. Η μετατόπιση των σπονδύλων οδηγεί σε σπασμό της σπονδυλικής αρτηρίας και σε σοβαρές περιπτώσεις σε συμπίεση. Έτσι, η παροχή αίματος σε ορισμένα μέρη του εγκεφάλου διαταράσσεται.
Όταν η οστεοχόνδρωση επιδεινώνεται, μπορεί να υπάρχουν και ριζικά συμπτώματα: ο πόνος ακτινοβολεί στο χέρι, μερικές φορές σε μεμονωμένα δάχτυλα, μουδιάζουν και γίνονται συνεχώς κρύα. Ο λόγος για αυτό είναι μια διαταραχή στη διέλευση των παρορμήσεων κατά μήκος της νευρικής ίνας. Με το μούδιασμα ενός συγκεκριμένου δακτύλου, ένας νευρολόγος μπορεί να κρίνει τη μετατόπιση ενός συγκεκριμένου σπονδύλου. Η κλινική εικόνα της οστεοχονδρωσίας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης χαρακτηρίζεται από ποικίλα συμπτώματα, τα οποία οφείλονται στα φυσιολογικά χαρακτηριστικά αυτού του τμήματος.
Η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης σπάνια προσβάλλεται από οστεοχόνδρωση. Ένας από τους κύριους λόγους για την ανάπτυξηθωρακική οστεοχόνδρωσηείναι μια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης (σκολίωση). Συνήθως, οι λόγοι για την ανάπτυξη της θωρακικής οστεοχονδρωσίας σχηματίζονται από το σχολείο. Η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι η λιγότερο κινητική, επομένως τα σημεία και τα συμπτώματα της θωρακικής οστεοχόνδρωσης διαφέρουν πολύ από τα συμπτώματα της αυχενικής ή οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η κύρια διαφορά μεταξύ της θωρακικής οστεοχόνδρωσης είναι η απουσία οξέος πόνου και η παρουσία μόνο θαμπού, πονεμένου πόνου στην πλάτη. Τα κύρια συμπτώματα και σημεία της θωρακικής οστεοχόνδρωσης περιλαμβάνουν: πόνο στο στήθος, μούδιασμα, αίσθημα μπουσουλήματος στην περιοχή του θώρακα, πόνο στην καρδιά, στο συκώτι και στο στομάχι. Πολύ συχνά, η θωρακική οστεοχόνδρωση συγκαλύπτεται ως άλλες ασθένειες (για παράδειγμα, έμφραγμα του μυοκαρδίου, πεπτικό έλκος, γαστρίτιδα). Ο πόνος που σχετίζεται με την οστεοχονδρωσία της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι μακροχρόνιος, παρόμοιος με τη μεσοπλεύρια νευραλγία. Μερικές φορές ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί κάτω από την ωμοπλάτη, γεγονός που κάνει κάποιον να υποπτεύεται καρδιακή προσβολή. Η διαφορά μεταξύ του πόνου «καρδιάς» και της μεσοπλεύριας νευραλγίας είναι ότι με την οστεοχονδρωσία ο ασθενής έχει φυσιολογικό ηλεκτροκαρδιογράφημα, δεν υπάρχουν συμπτώματα όπως έντονη ωχρότητα, γαλαζωπό δέρμα, κρύος ιδρώτας κ. λπ.
Οσφυοϊερή οστεοχονδρωσία. Η οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης εμφανίζεται πιο συχνά. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι το κάτω μέρος της πλάτης (οσφυϊκοί σπόνδυλοι), κατά κανόνα, φέρει το κύριο φορτίο. Τις περισσότερες φορές, η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία μπορεί να περιπλέκεται από μια μεσοσπονδυλική κήλη της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Τα κύρια συμπτώματα και σημεία της οσφυϊκής οστεοχονδρωσίας περιλαμβάνουν: πόνο στη μέση (ο πόνος στη μέση ενοχλεί ένα άτομο για πολλά χρόνια και χαρακτηρίζεται από κυκλικότητα, επιδείνωση την περίοδο φθινοπώρου-χειμώνα), περιορισμένη κινητικότητα, πόνο στα πόδια. Πολύ συχνά, με την οσφυϊκή οστεοχόνδρωση, υπάρχει οξύς (οσφυϊκός) ή πόνος στα πόδια, που επηρεάζει ένα συγκεκριμένο μέρος του ποδιού (για παράδειγμα, στο πίσω μέρος ή στο πλάι). Εκτός από τον πόνο, μπορεί να υπάρξει αύξηση ή μείωση της ευαισθησίας του δέρματος των ποδιών στην αφή ή πόνο - αυτά τα συμπτώματα της οστεοχονδρωσίας εξηγούνται από το τσίμπημα των ριζών του νωτιαίου μυελού.
Η πιο κοινή αιτία οστεοχόνδρωσης στην οσφυοϊερή περιοχή είναι η τραυματική (συμπιεστικό κάταγμα ή χρόνιος τραυματισμός). Στην οσφυϊκή περιοχή, το ισχιακό νεύρο σχηματίζεται από ρίζες νεύρων. Όταν ένα νεύρο πιέζεται, ο πόνος εξαπλώνεται κατά μήκος του κορμού του νεύρου: στην περιοχή των γλουτών, κάτω από το γόνατο, μερικές φορές στη γάμπα ή τη φτέρνα. Είναι πιθανές σημαντικές διαταραχές στη διατροφή του νευρικού κορμού, τότε το πόδι μουδιάζει. Τα συμπτώματα της αισθητηριακής βλάβης είναι πολύ επίμονα, μερικές φορές το μούδιασμα επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν το ισχιακό νεύρο πιέζεται, ένα άτομο αρχίζει να κουτσαίνει, γέρνοντας προς την υγιή πλευρά για να μεγιστοποιήσει τους σπονδύλους στο προσβεβλημένο μέρος του σώματος και έτσι να μειώσει τη συμπίεση της ρίζας. Με την οστεοχόνδρωση της οσφυοϊερής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, οι πρώτες κλινικές εκδηλώσεις είναι πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης και στο πόδι.
Θεραπεία
Θεραπεία για την οστεοχονδρωσίαΠραγματοποιείται κυρίως με συντηρητικές μεθόδους που στοχεύουν στην εξάλειψη του πόνου, στη δυσλειτουργία των ριζών της σπονδυλικής στήλης και στην πρόληψη της εξέλιξης δυστροφικών αλλαγών στις δομές της σπονδυλικής στήλης.
Το σύνδρομο πόνου με οστεοχονδρωσία εμφανίζεται συνήθως ως τύπος έξαρσης που υπολείπεται. Επιπλέον, εάν ο πόνος διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες, οι γιατροί μιλούν για χρόνιο πόνο. Αυξάνει το επίπεδο άγχους στους ασθενείς και τους ωθεί σε καταθλιπτική διάθεση. Τα τυπικά θεραπευτικά σχήματα καθίστανται αναποτελεσματικά καθώς αλλάζει η παθογένεια του πόνου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι νευρολόγοι προσθέτουν στη θεραπεία φάρμακα από την ομάδα των αντικαταθλιπτικών, τα οποία περιλαμβάνονται στην καθιερωμένη θεραπεία του χρόνιου πόνου. Όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει πολύ.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να εξαλειφθούν οι παράγοντες κινδύνου για την οστεοχονδρωσία και να τροποποιηθεί ο τρόπος ζωής. Και επίσης έγκαιρη και αποτελεσματική ανακούφιση από τον οξύ πόνο για την πρόληψη της χρονιότητας του.
Ο οξύς πόνος αναπτύσσεται όταν ο ιστός έχει υποστεί βλάβη και φλεγμονή. Επομένως, η κύρια ομάδα φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ). Ο πόνος εμφανίζεται όταν οι αλγοϋποδοχείς ερεθίζονται από προϊόντα του μεταβολισμού του αραχιδονικού οξέος.
Το πιο δημοφιλές ΜΣΑΦ ήταν και παραμένει η δικλοφενάκη. Αυτό το φάρμακο χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια και θεωρείται το «χρυσό πρότυπο» για την ανακούφιση από τον πόνο και τα αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα. Η δικλοφενάκη χρησιμοποιείται ευρέως για την ανακούφιση του οξέος πόνου στην οστεοχονδρωσία.
Ένα νέο φάρμακο που περιέχει δικλοφενάκη παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Αυτό είναι ένα φακελάκι που διαλύεται ταχέως, σταθεροποιημένο σε ρυθμιστικό διάλυμα. Αυτή η μορφή απελευθέρωσης απορροφάται γρήγορα και το θεραπευτικό αποτέλεσμα είναι συγκρίσιμο με τη μορφή ένεσης και αναπτύσσεται μέσα σε 5 έως 20 λεπτά. Το νέο φάρμακο έχει υψηλή ταχύτητα δράσης και μακροχρόνια δράση.
Το φάρμακο χρησιμοποιείται σε δόση 50 έως 100 mg, η ημερήσια δόση του φαρμάκου δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 150 mg/ημέρα. Η ημερήσια δόση πρέπει να χωρίζεται σε 3 δόσεις.
Η επίδραση της δικλοφενάκης καλίου σε μορφή φακελίσκου συγκρίθηκε με την ενέσιμη μορφή της δικλοφενάκης σε μια κλινική μελέτη. Τα αποτελέσματα έδειξαν την υπεροχή της δικλοφενάκης καλίου σε μορφή φακελίσκου έναντι της μορφής ένεσης. Φαίνεται ότι το νέο φάρμακο θα διευρύνει σημαντικά τις δυνατότητες αναλγητικής θεραπείας για τους γιατρούς στη χώρα μας.
Η επίδραση στη μυϊκή συνιστώσα του πόνου περιλαμβάνει: μετα-ισομετρική χαλάρωση, μασάζ και θεραπευτικές ασκήσεις, συμπεριλαμβανομένων ασκήσεων για την ενίσχυση του μυϊκού κορσέ ή διάταση των σπασμωδικών μυών και τη χρήση μυοχαλαρωτικών. Οι μέθοδοι αυτές μπορούν να συνδυαστούν με ρεφλεξολογία και άλλες φυσιοθεραπευτικές επεμβάσεις (DDT, SMT, ηλεκτροφόρηση με τοπικά αναισθητικά, φωνοφόρηση υδροκορτιζόνης κ. λπ. ).
Πρόληψη
Οι κύριες μέθοδοι πρόληψης της οστεοχονδρωσίας είναι: σωματική δραστηριότητα, κατάλληλα εξοπλισμένος χώρος εργασίας που εξαλείφει την παρατεταμένη στάση του σώματος, έγκαιρη ανακούφιση από τον οξύ πόνο και τακτική θεραπεία άσκησης.
Η επιτυχής θεραπεία των ασθενών με οστεοχονδρωσία εξαρτάται από τη σωστή διαχείριση των μέτρων αποκατάστασης, ιδιαίτερα στο αρχικό στάδιο της νόσου. Η σωματική αποκατάσταση πρέπει να πραγματοποιείται ολοκληρωμένα.